ես դա չեմ ներում

Գիտե՞ս լսել եմ, որ ամեն ինչ արագ չի լինում, բայց ես անհամբեր եմ: Մի ժամանակ կար, որ հոգումս շատ էի չասվածը ներարկում ու քանդում այն ինչ անգամ գոյություն չուներ: Հիմա փոխվել եմ, գուցե դեպի սխալը, բայց կառավարել չասածս չեմ կարողանում, քանի որ սիրտս նման ծանրությունների իրոք չի դիմանում: Ես վաղուց եմ որոշել խնամել ինձ, ու գիտեմ որ դու ևս: Ես ուզում եմ բացառիկ ազնիվ ապրել, այնքան անկեղծ, որ գուցե ցենզուռան ամոթ զգա: Ես ուզում եմ ասել ամեն ինչ, այն ինչ կտանջի ու կուրախացնի ինձ, ես ուզում եմ վերջապես վայելել այն ինչ գուցե և չկա, ես չեմ անհանգստանում: Ես խնդիրներ չունեմ, ես նորմալ չեմ, բոլոր նորմալներն են լցվում խնդիրներով: Ուզում եմ ասել, որ ժամանակի հետ հասկանում եմ, որ միասին բարձրանալու սարեր ունենք, գուցե մոլորվենք, գուցե չէ: Համենայն դեպս ես խույս կտամ իմ մեջ ապրվող բոլոր գայլերից: Դու ինձ համար նշանակություն ունես, գուցե այնքան, որ ես անհանգիստ եմ այն մտքից, որ կկորցնեմ քեզ: Բայց ես չեմ կորցնի քանի չուզեմ: Իսկ դու միշտ ազատ կլինես, գիտե՞ս ինչու, որովհետև ես սիրում եմ քեզ ոչ աղջկական մանկական ու պարզ սիրով: Իմացի՛ր, միակ բանը որ կքանդի մեզ կլինի սուտը: Ես բարձր եմ, բավական աճած նման մանր-մունր խաղերի համար, ինձ ունենալը իմ տեսանկյունից բավական բարդ երբեմն անտանելի, բայց հպարտալից հաճելի պիտի լինի: Ես կամ թե չէ միևնույն լինել չի կարող, ամեն ինչ փոխադարձ է, սիրելիս: Միշտ այդպես կլինի, ես քեզ վստահել եմ ինձ, իսկ դու գիտե՞ս դրա բարդությունն ինձ համար: Ես խոսել կուզեմ, բայց կզսպեմ ինձ մի քիչ: Դու ազատ ես ընտրություններիդ մեջ, ես ազատ եմ ցանկություններիս մեջ: Ես սպառվել չեմ սիրում, ես չեմ կարողանա ապրել առանց մտքերի: Ես նման եմ, ինձ միշտ սիրուն խոսքեր պետք չեն, լավ է մի պահ անկեղծ գրկես ու հեռանաս քան հավերժ թաթախես ականջներս սիրունություններով, չնայած դրանք անհրաժեշտ են, բայց արի հեռու մնանք կարմիր վարդերից, լա՞վ: Դու այն չես ինչ փնտրել եմ դու այն ես ինչ գտա: Եվ ես սիրում եմ ունենալ քեզ, ես անգամ խանդոտ եմ, ես ուզում իմանաս ինձ ամբողջովին, անգամ որ թեյել չեմ սիրում, միշտ անկեղծ հայացքով նայում եմ մարդկանց ու չեմ մտածում, որ երևում է նողկանքս, սուրճը սիրում եմ թունդ ու քաղցր, երեկոյան ժամերին տխրում եմ պարզապես, սիրում եմ գինի խմել ու շատ խոսել, սիրում եմ երբ մեջքս գրկում են, ձեռքերով բռնում դեմքս ու նայում աչքերիս, երբ մազերիս հետ են խաղում են կտրվում եմ, երբ հարցիդ արագ եմ պատասխանում ու ուրախ ձայնով ուրեմն նեղվում եմ: Սիրում եմ մենակ մնալ, բայց երբ տարածքում ես նախընտրում եմ ներկայությունդ, ես ատում եմ երբ ինձ քամահրում են, ես ինքնագնահատվում եմ: Եթե անգամ կլինի պահ երբ վերաբերմունքդ իմ նկատմամբ տարօրինակ կդառնա կանտեսես, ինձ երբեք չցածրացնես մյուսների առաջ, ես դա երբեք չեմ ներում, դու ու ես ենք, մեր միջև ուրիշ անձինք մտնել չեն կարող: Եթե անգամ ցանկանաս կիսվել, ատել, սիրել կամ խփել ինձ, երբեք չցածրացնես օտարների առաջ: Երբեք չանես մի բան, որ ինձ ծնկի կբերի, ես դա չեմ ներում: