կծիկ եմ դառնում

Ես կամաց-կամաց խելագարվում էի, սկսել էի բարձրաձայն հետդ խոսել, երբ ներկա չես, հարցեր էի տալիս, պատկերացնում ինչ կասես, երբ գալիս էիր իրավիճակը թեքում էի իրականության մեջ ու ստանում նույն պատասխանները ինչ ենթադրել էի: Ես այդ փաստից միայն հրճվում էի, ինձ հաճելի էր զգալ, որ գիտեմ քեզ: Տանել չեմ կարողանում, երբ մտքերով ես, երբ քնում եսContinue reading “կծիկ եմ դառնում”

Խառնվելու մեծ տաղանդ ունեմ

Խառնվելու մեծ տաղանդ ունեմ. այն միշտ ավելի ուժեղ է քան այն մատերիալ տաղանդը, որը ես արհեստ եմ համարում, հոգևոր մակարդակով՝ արվեստ: Ամեն ինչ քանդելը հեշտ է միշտ ու ես կարողանում էի՝ հավերժ անինքնավստահ մնալով իմ մտքերի ու ցանկությունների առաջ: Ես սկսել էի խոսել, դա իմ ժամանակի մեջ բավականին բարդ էր, իսկ հիմա հասկանում եմ,որ երբեքContinue reading “Խառնվելու մեծ տաղանդ ունեմ”

Մի տեսակ ընտանիք ես

Հնարավոր է ես կյանքում չպիտի լինեի, հնարավոր է չկամ: Ես այդպիսին եմ, ինչ ինձ հետ չի կատարվում ավելի շատ է ծակում սիրտս: ՄԻ օր այսպես ենք մի օր այնպես, դետալներ են փոխվում, տրամադրություն է գնում-գալիս, իրար նկատմամբ գոյություններ են փոխվում, անգործ կամ գործուն ապրում ենք, փոքր կամ մեծ ապրում ենք: Այսօր աշուն ենք մտնում, շատContinue reading “Մի տեսակ ընտանիք ես”