Հուսով եմ գոնե

Ստացվեց այնպես կամ այսպես: Իմ կյանքում երկուսն էլ նույն կերպ են դառնում, հիմիկվա այսպեսը ավելի է ծանրանում քան այնպեսը, ու ես պատրաստ չեմ տանել այլևս այն, որ կրում եմ ինձ այնտեղ, որպեղ այսպես եմ: Ու ինչ եթե այնպեսը վերադառնա մի օր: Ես կապրեմ արջի որջում, որտեղ ժամանակը ձմեռվա պես դանդաղ է գնում, դու քնում ես,Continue reading “Հուսով եմ գոնե”

Ես վախենում եմ ինձնից

Ես վախենում եմ ինձնից: Այլևս ոչ չէր լոգանք չի մաքրում ինձ: Ես չէի դադարում ստել, գողանալ, թալանել: Սա առաջին տարին է ինչ նա չկա ու ես չգիտեմ դիմավորել նոր տարին, թե չէ: Ես զգում եմ այնքան խեղճ ու ցավոտ, որ ոչ մի այլ ցանկություն չունեմ շարունակելու կյանքս: Նա ոչ հայրս է, ոչ մայրս, ոչ սիրեցյալս:Continue reading “Ես վախենում եմ ինձնից”

Մի որոշ ժամանակ ես լրիվ անուժ էի

Մի որոշ ժամանակ ես լրիվ անուժ էի՝ ծախսելով երկար ժամանակ կառուցողական լինելու փոխարեն: Ես շատ էի աշխատում, ծախսում ժամերս երազելով լինել ավելի արդյունավետ: Եվ ահա ինչ եկավ մտքիս կան շատ պատճառներ արտիստ չլինելու համար: Ես չունեմ գումար ստեղծելու այն ինչ ցանկանում եմ: Ես չունեմ ժամանակ ստեղծելու այն ինչ ցանկանում եմ: Եվ ինչու՞ չեմ կարողանում դադարելContinue reading “Մի որոշ ժամանակ ես լրիվ անուժ էի”

Ոչինչ էլ չի փոխվի…

Ոչինչ էլ չի փոխվի… Ես առավոտից երեկո աշխատում էի մի թաքուն հույսով, որ նպատակներին հասնում են նրանք, ովքեր պայքարում են: Բայց ընթացքում շատ բաներ բուսնեցին: Փոստատարն էլի նամակներ էր բերում, վարորդը մեքենա սարքում, նկարիչը կտավներ խզբզում, ամենքը մի գործի էին, ես ոչ մի օր չճանաչեցի մեկին, որ աշխատելով սեր կզգար, գուցե կան, գուցե ես չգիտեմ:Continue reading “Ոչինչ էլ չի փոխվի…”

Ո՞վ եմ ես…

Մի օր նա հասկացավ, որ ոչինչ այն արժեքը չունի ինչ կյանքը: Ո՞վ եմ ես… Փողոցում ապրող անտեր շու՞ն, սառնարանում փչացող պանի՞ր, ռենտգենյան ճառագա՞յթ, թե՞ կյանքում ամեն ինչ ու ամենքին կորցրած մեկն ով չունի ոչինչ: Այս ամենից ավելի վատ ես մարդ եմ ով վաղուց շնչել չգիտի: Կատարյալ երջանիկ եմ, անողնաշար դժբախտ ում լռությունս շուտով ավելի հուզիչContinue reading “Ո՞վ եմ ես…”

Գարնանը հետաքրքիր հագնվենք

Անգամ հնաոճ հագուստների սահմաններում հնարավոր է ստեղծել անբացատրելի նոր ու հետաքրքիր կերպար, շատ հաճախ այդպես ավելի լավ է աշխատում: Մարդիկ հաճախ առանձնացնում են հագուստի երկու տեսակ ՝ աշխատանքային ու տոնական: Օֆիսային աշխատանքի դեպքում անգամ, երբ գործում է համազգեստի օրենքը կարելի է խաղալ կերպարի հետ՝ ստեղծելով այն ինչ չեք վախենա կրել: Ամենօրյա ու հարմարավետ տարբերակները ձեզContinue reading “Գարնանը հետաքրքիր հագնվենք”

Իսկ ե՞րբ Երևանը դարձավ սևավորների մայրաքաղաք

Ինչ եթե կարողանայինք լինել այն ինչ ցանկանում ենք: Երևի խնդիրը ո՛չ քաղաքի ո՛չ ճաշակի մեջ է, քանի որ երկուսից էլ վաղուց զրկվել ենք: Երևի ամեն ինչ դարձավ կատարյալ վատ, երբ  ֆեշնի թարգմանությունը հայերեն հնչեց նորաձևություն: Դրա մասին սխալ ընկալումն ու հեղափոխության ցանկությունը մի մեծ ուժ է ստեղծում հավատալ, որ ամեն ինչ լավ կլինի: Իսկ ինչու՞Continue reading “Իսկ ե՞րբ Երևանը դարձավ սևավորների մայրաքաղաք”